donderdag 28 oktober 2010

Luipaard

We zijn nu al zo’n maand terug van onze Zuid Afrika reis en het is voor mij nog steeds nagenieten. Zit natuurlijk menig uurtje achter de pc om al het beeldmateriaal te bekijken, sorteren en te bewerken. Onscherpe en verkeerd belichte opnames verdwijnen gelijk in de prullenbak. Soms moeilijk om te kiezen welke opnames je houd en welke je weggooit. Je hebt tenslotte niets aan 20 dezelfde opnames van een impala of olifant. Je bewaart dan alleen die opnames die het verschil maken. Anders heb je ook binnen de kortste keren je harde schijf vol….
Bij het zien van al die opnames droom je vaak even weer weg en beleef je de momenten opnieuw. Alleen de geluiden van de dieren en vogels etc. mis je dan even. Dat is vaak net dat beetje extra aan zo’n beleving. Er gaat tenslotte niets boven het invallen van de duisternis dat gepaard gaat met brullende leeuwen! Wat ook zo’n indruk op mij maakte was het zien van een jagende luipaard. Een luipaard stond boven aan mijn lijstje van de Afrika dieren die ik graag een keer wilde vastleggen. Vooral de prachtige huidskleuren en tinten spreken mij erg aan. Nou die wens is in vervulling gegaan!
We hadden een overnachting geboekt in de Elephant Plains Game Lodge. Deze lodge ligt in het Sabi Sands Game Reserve in het Kruger NP. Het Sabi Sands Game Reserve staat bekend om de regelmatige waarnemingen van de luipaard. Tijdens een ochtend gamedrive door dit gebied spotte een mede reiziger in onze landrover een luipaard die in het hoge gras stond. De ranger en tracker hadden haar niet gezien. Een haar, want het was een vrouwtjes luipaard gezien het kleinere formaat. Een mannetje is veel groter en forser. Dan pas valt het je op hoe goed de camouflage werkt van dit dier. Het gaat volledig op in de omgeving. Vooral nu het winter is en dus de meeste vegetatie geel/bruin van kleur is. Ze was op jacht zo te zien volgens de ranger, gezien haar manier van lopen en lichaamshouding. Haar staart beweegt constant en ze stopt regelmatig om haar zintuigen te gebruiken om een prooi op te sporen. Op gepaste afstand volgden we haar een tijdje en ik kon dus zo een aantal opnames maken van dit geweldige dier. Ze trok zich totaal niets aan van onze aanwezigheid. Gelukkig waren we ook de enigste auto ter plekke. Het voordeel van deze rangers is dat ze enige ervaring hebben met het meenemen van fotografen, dus ze proberen ervoor te zorgen dat de auto gunstig staat t.o.v. het dier rekening houdend met het licht,achtergrond en afstand. Dit luipaard had het voorzien op een groepje impala’s, die totaal geen notie hadden van haar aanwezigheid. Zelfs niet toen ze de groep op een meter of 30 benaderd had. Mooi om te zien hoe ze de groep impala’s besluipt. Met een omtrekkende beweging tegen de wind in natuurlijk, anders ruiken de impala’s haar alsnog. Toch kwam het niet tot een aanval en liet ze de groep impala’s met rust. Om dit allemaal ‘live’ mee te maken is echt een geweldige belevenis. Het bloed ging dan ook echt wel wat sneller stromen… Eenmaal terug bij de lodge en met een paar volle geheugenkaarten rijker smaakte het ontbijt dan ook voortreffelijk!



dinsdag 19 oktober 2010

King of the Castle

Het laatste deel van onze reis door Zuid Afrika hebben we besteed in het Giants Castle Nature Reserve, gelegen in de Drakensbergen in de provincie KwaZulu-Natal. De Drakensbergen zijn een ‘World Heritage Site’ en bestaan uit diepe valleien, rotsformaties, bergen en watervallen. Hier kun je natuurlijk prachtig wandelen en je kunt genieten van geweldig mooie uitzichten. Ook kun je hier een bezoek brengen aan de beschilderde rotsformaties van de San mensen die hier in een ver verleden woonden.
Het natuurreservaat is tevens de thuisbasis van de eland en van de zeer bedreigde lammergier. Om van deze prachtige vogelsoort te kunnen genieten, hebben we een paar nachtjes in dit reservaat geslapen. Het kamp is voorzien van een restaurant, een winkel en natuurlijk chalets voor de gasten, maar het belangrijkste is de hoofdattractie “het gierenrestaurant.” Dit is een in de bergen gelegen observatiehut waar men kadavers in de buurt legt om de gieren te voeren, de kans om Lammergieren te zien is dus groot. Ook kun je hier kaapse gieren, zwarte arend, en jackhals buizerd aantreffen.
De hut is geopend van april t/m september en om een plekje te bemachtigen is geluk en geduld nodig. Je moet je namelijk inschrijven op een wachtlijst, want de belangstelling is groot onder fotografen en vogelaars. Ik had geluk, want er was nog een dag beschikbaar in de periode dat ik in Zuid Afrika was. Dat was wel de laatste dag van onze vakantie, de dag van vertrek dus.
Omdat we pas om 22.30 uur vlogen en de afstand Giants Castle – Johannesburg iets meer dan 400km rijden is hebben we besloten deze buitenkans niet te laten schieten. Ik was pas heelmaal gerustgesteld toen de bevestiging per fax binnen was. Thuis had ik, op internet, al een aantal prachtige opnames gezien van o.a. lammergieren, kaapse gieren en zwarte arend en nu kreeg ik die gelegenheid ook!

De weg naar het Giants Castle Nature Reserve is een avontuur op zich. De route voert je langs bergen en valleien die je een prachtig uitzicht bieden. Onderweg kom je ook langs diverse Zulu dorpjes die ver van de bewoonde wereld af liggen. De weg is geasfalteerd, maar je moet regelmatig grote gaten ontwijken om geen schade aan de auto te krijgen. Ook moet je vaak uitwijken voor loslopend vee of spelende kinderen.
Eenmaal aangekomen in het kamp, hebben we onze chalet opgezocht. Deze lag op een prachtige locatie met een fraai uitzicht op Giants Castle vanaf de veranda. Hier hebben we nog gezeten tot de zon achter de bergen verdween.

Uitzicht op Giants Castle vanaf de veranda tijdens zonsopkomst

De volgende dag hebben we de rotstekeningen van de San mensen bezocht en een wandeling gemaakt door het gebied. Onderweg genoten van de prachtige uitzichten en zelfs een aantal elanden gespot.
‘s Avonds hebben we onze tassen gepakt voor de terugreis en de accu’s opgeladen van de camera’s. Vroeg naar bed, want we worden ’s morgens om 06.00u opgehaald.
De volgende morgen bracht een ranger ons naar de observatiehut, deze bevindt zich op 1850 meter hoogte. Met een 4x4 terreinauto reden we langzaam over de steile weg naar boven over keien en stenen. Na drie kwartier rijden kwamen we dan eindelijk bij de hut aan, gelijk zag ik al een juveniele lammergier zweven en een kaapse gier bij een, door de rangers, neergelegd kadaver zitten. Deze vloog gelijk weg toen we de auto uitstapten.
Met de ranger afgesproken dat we tussen 10.30u en 11.00u weer opgehaald wilden worden, zodat we nog tijd over hebben voor de terugrit naar Johannesburg (we konden dan een goede 4 uur in de hut verblijven en het licht zou tenslotte alleen maar harder, dus slechter worden).




De hut gaat op in de rotsen, waar deze half ingebouwd is. De hut is comfortabel ingericht, er staan stoelen en is van binnen geheel gestoffeerd, de ramen zijn gemaakt van spiegelglas, waardoor de dieren dus niet naar binnen kunnen kijken. Er zijn gaten aangebracht waar je de lens door kunt steken. Er is ruimte voor zo’n 6 fotografen, maar ze laten er in principe maar 4 personen toe zodat je dan meer ruimte en comfort hebt. Het uitzicht is geweldig, voor je ligt een rotspartij, waar ook een kadaver neergelegd is en dan kijk je zo de diepte in. Op de achtergrond zie je de indrukwekkende Drakensbergen.

uitzicht vanuit de observatiehut


Snel mijn camera opgesteld en al gauw zag ik de eerste gieren rond cirkelen. Op thermiek vlogen ze rondjes om de observatiehut. Het waren 2 lammergieren en wel een volwassen exemplaar en een juveniel. Geweldig om deze prachtige vogels van zo dichtbij te zien en te fotograferen en dan ook nog in zo’n prachtige omgeving. Voor mij absoluut de koning van het Giant Castle Nature Reserve! Vooral rekening houdend dat deze soort ernstig bedreigd is. Ze kwamen soms echt dichtbij en keken duidelijk naar het kadaver. Helaas kwam het niet tot een landing van een lammergier, maar ik heb wel een aantal mooie opnames kunnen maken. Ook kwamen er een aantal kaapse gieren op bezoek. Man wat een imposante beesten zijn dit zeg! Met een spanwijdte van zo’n 3 meter zijn dit wel echte giganten! De kaapse gieren kwamen wel op het kadaver af, wat weer prachtige actieshots opleverde. Ook kwam het tot enkele gevechten onderling, want er zit een hiĆ«rarchie in zo’n groep. Ook bezochten enkele raven de plek. Als je zo bezig bent vliegt de tijd voorbij en al gauw schiet je zo een aantal geheugenkaarten van 8Gb vol. Om iets over half elf kwam de ranger ons weer ophalen en kon de hobbelige terugrit weer ingezet worden. Nog nagenietend van al dit moois reden we weer naar Johannesburg terug om ons vliegtuig te halen voor de terugvlucht naar Dusseldorf.




Kaapse gieren





Lammergieren

Meer opnames zijn te zien op mijn website.

dinsdag 12 oktober 2010

Safari in het Kruger NP

Het voordeel van een bezoek aan het Kruger NP is dat je het park met je huurauto kunt bezoeken. Dus kun je zelf bepalen hoe je gaat rijden, waar je heen gaat en hoe lang je stopt om bij gespotte dieren je foto’s te maken. Dit is natuurlijk als je wilt fotograferen wel een voordeel. Ook kun je zodien het mogelijk is je auto in de goede positie zetten om een goede achtergrond te kiezen of voor een juiste lichtval. Na mijn eerdere eigen ervaringen en het lezen van websites van Afrikagangers heb ik een raamstatief aangeschaft om vanuit de auto met een 500mm telelens en camera te kunnen fotograferen. Ik heb gekozen voor het Eckla-Eagle raamstatief dat verkrijgbaar is bij Han Bouwmeester. Thuis had ik het raamstatief al met succes uitgeprobeerd in mijn Opel Corsa. In Zuid Afrika hadden we een Toyota Yaris ter beschikking. Het raamstatief kon zonder veel moeite gemonteerd worden op de autodeur, zonder deze te beschadigen. Wel was het even passen en meten met de schommelkop en camera om nog verantwoord de auto te besturen. Dit was goed te doen en de maximum snelheid in het park was toch 50km/h op asfaltwegen. Ook heb ik gebruik gemaakt van de rijstzak, maar de meeste beelden heb ik toch geschoten met het raamstatief omdat het veel stabiliteit en flexibiliteit biedt. Vooral als de dieren bewegen kun je rustig met je camera het onderwerp volgen. Ook wanneer er bv een roofvogel in de boom zat biedt een schommelkop gemonteerd op een raamstatief veel voordeel. Je hebt veel meer flexibiliteit en heb dus meer kans op scherpere foto’s.


raamstatief met Canon 7D en 500mm F4

Zo heb ik opnamen kunnen maken van een Verreaux-oehoe die in de schemering mooi op een tak zat met 1/18 sec. Bij deze wil ik nog een aantal opnames met jullie delen die ik gemaakt heb tijdens ‘onze safari’. Wij verbleven in de volgende rest-kamps: Berg en Dal, Crocodile Bridge en Skukuza. Lower Sabie zat helaas al helemaal vol tijdens ons bezoek. Wij gingen altijd gelijk op pad als de poort van het restkamp open ging. Dat was om 06.00u en net voor zonsopgang. En dan maar hopen dat je met het mooie goudenlicht wild tegen kwam. Soms had je geluk, maar soms had je ook de pech dat de dieren verscholen zaten in de bush. Maar een bewolkte dag hadden we ook. Het was in ieder geval een uitdaging om te proberen mooie opnames te maken. En je moet je zeker niet alleen maar blind staren op de roofdieren of de big 5. Ook kun je hele mooie opnames maken van de vele antilope soorten, apen, gnoe’s en natuurlijk de vele soorten vogels die je tegen komt.


reuzenijsvogel bij de Sabie rivier

vorkstaartscharrelaar in het laatste licht

verreaux oehoe langs de weg bij Skukuza


zonsondergang Kruger NP

Afrikaanse luchten...


olifant neemt een zanddouche


zebra met een lachbui


nijlpaard in Sunset Lake bij Lower Sabie


een kleine nijlkrokodil wacht geduldig op een prooi bij Biyamiti Weir


begroetingsceremonie tussen twee olifanten


Een van de Big 5 langs de weg bij Lower Sabie


impala met roodsnavelossepikker


de gnoe

Op mijn website staan meer nieuwere beelden van de Zuid Afrika reis