Wintergast

De winter wil hier nog niet echt op gang komen. Vorig jaar hadden we nu al een paar dagen een dik pak sneeuw met de bijbehorende lage temperaturen. In de noordelijke delen van Europa is het blijkbaar al wel goed koud, waardoor er nu veel vogels op trek langs komen en overvliegen. De hele week was het weer al druilerig en bewolkt en zaterdag was het ineens weer prachtig. Een stralend blauwe lucht met een lekker zonnetje. Even langs de telpost van de VWG-Losser geweest waar je mooi overtrekkende groepen kol- en brandganzen kon waarnemen. Daarna ben ik naar Vriezenveen afgereisd om de daar aanwezige wintergast te fotograferen. Al een kleine week zit er op de plaatselijke schaatsbaan/visvijver namelijk een roodhalsfuut. Deze wintergast broedt normaal op kleine meren in de noordelijke delen van Europa. Het was dus een buitenkansje om deze gast eens van dichtbij te bekijken en er foto's van te maken. Dat laatste is niet gemakkelijk, want deze soort is erg schuw. Hij zwom ook telkens naar het midden van de plas als je er dichterbij wou komen. Toch nog een paar redelijke opnames kunnen maken van deze mooie vogel in winterkleed.
Opnames gemaakt vanaf statief met 500mm icm 1.4x converter.

Roodhalsfuut

Finalist Argus Fotowedstrijd

Yes, was mijn eerste reactie toen ik het nieuws hoorde vandaag. Mijn inzending zit in de finale van de 10e editie van de Belgische natuurfotowedstrijd van Argus. Van de 11000 inzendingen zit ik bij de laatste 10 in de categorie natuur in stad en tuin. Ben wel trots met dit resultaat natuurlijk. Een mooie opsteker natuurlijk. Nu kan er gestemd worden voor de definitieve winnaar tot 27 februari. Dus ik zou het zeer op prijs stellen dat jullie even de moeite nemen en op mijn foto stemmen. Al vast bedankt daarvoor.
Stemmen fotowedstrijd

Mijn inzending die ik gemaakt heb bij ons in de woonwijk dit jaar, een sperwer met een zo juist geslagen duif.

Herfst

Dit jaar was het toch wel een hele droge herfst tot nu toe. Geen heftige buien die gepaard gaan met harde windstoten, waardoor de bomen hun mooie gekleurde bladeren verliezen. Vorig jaar was dat wel het geval en daardoor had je als fotograaf maar weinig kansen om al dit moois vast te leggen. Dit jaar was het gelukkig anders en konden we volop genieten van wat moeder natuur ons bracht. De kleuren waren prachtig en ook de temperaturen waren zelfs heel aangenaam. Soms koelde het 's nachts flink af, waardoor je mooie nevels en mistbanken had boven de weiden. Hier in de omgeving ook wel 'witte wieven' genoemd. Natuurlijk ben ik ook op pad geweest om al dit moois te fotograferen. Gewoon in de buurt, want hier is het ook mooi. Heb opnames gemaakt bij onze oosterburen, het Bentheimer wald en bij 'de Tip' een bos aan de rand van Losser. Natuurlijk ook opnames gemaakt van de Dinkel die bij Beuningen door een mooi gekleurd herfstbos slingert. Verder wat sfeerbeelden van zonnestralen die door de ochtendnevel proberen te priemen...
Het was weer genieten van deze mooie tijd.




De Tip, Losser



De Dinkel bij Beuningen


Bentheimerwald


Goorbach, Dreilandersee

najaars kraanvogeltrek in Diepholz deel 2

Zoals ik al in de vorige blog vermelde zou ik woensdag nog weer een poging(3e) wagen om dichter bij de kraanvogels te komen door een schuiltent in het gebied te zetten. De wekker ging weer vroeg af en daarna een thermoskan koffie gezet. Om 05:30u reed ik weer vol goede moed richting Diepholz. Hopelijk ging het nu een keer lukken, kraanvogels die landden voor je neus en daar dus actiefoto's van maken. Onderweg regende het iets zoals ook voorspeld was. Eenmaal aangekomen in het gebied vlug de schuiltent opgezet in het donker. Met mijn GPS had ik de coordinaten opgeslagen van verschillende fourageerplekken.
De eerste kraanvogels kwamen ondertussen al aanvliegen toen het wat lichter werd. Het regende nog zachtjes en de zon kwam ook niet door de bewolking heen. Na zo'n 3 uur wachten, het was ondertussen al een uur of 10, nog steeds geen kraanvogel voor mijn schuiltent. Wel hoorde ik achter mij in een andere akker het bekende kraanvogel geluid...
Flink balen weer... Het blijft altijd een gok en er hoeft er maar eentje te gaan landden, dan volgt de rest vanzelf. Uiteindelijk heb ik de moed maar weer opgegeven en mijn boeltje weer ingepakt. Vanuit de auto heb ik nog wel wat opnames kunnen maken van fouragerende kraanvogels, maar die opnames heb ik ondertussen al wel... Weer een ervaring rijker ging ik maar weer terug naar huis en ga het volgend jaar ongetwijfeld wel weer proberen.
Hieronder een paar opnames van woensdag.





* heb ook een serie foto's inmiddels op mijn webstek geplaatst

najaars kraanvogeltrek in Diepholz

Ook dit jaar kan begon het weer te kriebelen eind oktober, de jaarlijkse volksverhuizing van kraanvogels die vanuit de noordelijke broedgebieden naar het zuiden vliegen. Daarbij doen ze jaarlijks altijd een tussenstop in de veengebieden bij Diepholz om zich weer op te vetten. Een geweldig spektakel is het altijd weer. Ondanks dat ik al vaker deze prachtige vogels heb gefotografeerd en nog heel veel beeldmateriaal heb uit Zuid Afrika, kon ik het niet laten om weer naar Duitsland af te reizen. Heb afgelopen week 2 maal het gebied bezocht, waarvan hier een aantal opnames. Ik ben 's ochtends ruim op tijd vertrokken gewapend met camera, schuiltent en koffie om voor zonsopgang al stelling in te nemen. Kraanvogels zijn zeer schuw en vliegen weg bij de minste verstoring. Heb mijn tentje de eerste keer opgesteld tegen een bosrand. Bij zonsopgang vliegen de eerste kraanvogels in groepen over je heen, geweldig is dat. Vooral het geluid wat ze allemaal erbij produceren. Uiteindelijk landt er geen enkele kraanvogel voor mijn schuiltent, ook niet na 4 uur wachten. Een schrale troost was een koppel jonge reeen die op zo'n 10 meter voor je langs liepen. Dat leverde wel een mooie opname op. Maar waar het om ging, vliegende en landende kraanvogels, helaas niet...
Bij mijn 2e poging had ik mijn tentje aan rand van een maisveld verstopt met een uitzicht op een akker. Hier had ik al vaker de eerste dag kraanvogels gezien. Ook deze poging liep op een fiasco uit omdat een boer zo hoognodig net na zonsopgang die akker ging besproeien. Ik kon nog snel mijn hele handel inpakken en vluchten door het maisveld voordat hij mij in de gaten had...
Uiteindelijk kon ik nog wel wat opnames maken vanuit de auto en door een omtrekkende beweging door een maisveld. Woensdag onderneem ik weer een poging en hoop dan meer succes te hebben.



wachten op de dingen die komen gaan....



bijvangst...


Met zonsopkomst komen de eerste kraanvogels aangevlogen










kraanvogel in het laatste mooie zonlicht

Een wijze les!

Je bent nooit te oud om te leren en als je jong en nog onervaren bent, maak je fouten.
Deze ongeschreven regel geldt ook in de dierenwereld en daar waren wij getuige van in het Sabi Sands Game Reserve. Wij hadden net als vorig jaar een overnachting geboekt bij Elephant Plains, waar we ook een avond en morgen gamedrive hadden. Sabi Sands staat namelijk bekend om de grote kans op het spotten van een luipaard. 's morgens voor zonsopgang reden we met een Landrover door de bush op zoek naar wild. De ranger vertelde al onderweg dat er tijdens de nacht gamedrive een luipaard gespot was met een prooi. Het duurde dan ook niet lang of de tracker vond het spoor van de luipaard in het zand van een weg. Net als hier in Nederland loopt het wild vaak over de paden om zich te verplaatsen. Het spoor leidde naar een droge rivierbedding, waar we tussen de struiken door een luipaard zagen liggen op een rots. Met enige moeite kon de ranger de Landrover zo positioneren dat we een beter zicht kregen. Het ging om een jong mannetjes luipaard die een steenbok te grazen had genomen. Hij had er al aardig van gegeten zo te zien en had de prooi een iets verder op een rots gelegd. Dit is nu de grote fout die hij gemaakt had. Normaal gesproken neemt een luipaard zijn prooi mee de boom in, zodat deze onbereikbaar is voor andere roofdieren, zoals leeuw, hyena en jachtluipaard. Ondanks dat hij nu in een diepe en koude rivierbedding lag en dus de reuk van de prooi niet goed voor andere dieren op te vangen was, had een grote mannetjes leeuw zijn prooi al ontdekt. De luipaard ging de confrontatie uit de weg en vluchte nu wel de boom in om de leeuw van een veilige afstand in de gaten te houden. Jammer dat ik hier geen beelden van kon schieten, er stond een andere Landrover voor ons die al eerder bij de plaats was. Ook lag de plek nog helemaal in de schaduw, en was de lichtsituatie erg slecht. Volgens de ranger had dit jonge luipaard ook geen kans gemaakt tegen deze volwassen mannetjes leeuw. We hebben een tijdje de situatie geobserveerd en nadat de leeuw klaar was met zijn ontbijt kwam de luipaard uit de boom en ging relaxt op een rots liggen. Intussen was de zon al op gekomen en het licht was natuurlijk fantastisch. Nu had ik wel de kans om een paar goede opnames te maken van dit prachtige roofdier. Geweldig om zo dicht bij zo'n dier te verblijven en dan ook nog getuige te zijn van zo'n gebeurtenis. Hij heeft zijn lesje wel geleerd denk ik en de volgende keer neemt hij zijn prooi wel mee de boom in. Hier een aantal opnames gemaakt die ochtend.

African bush moods

Voordat ik naar het Krugerpark afreisde dit jaar had ik al bepaalde beelden in mijn hoofd die ik graag wilde maken. Dit keer wilde ik vooral ook met sfeeropnames thuis komen. Dus grote kuddes buffels,olifanten etc. tijdens tegenlicht of een ondergaande zon...Had thuis al vele weblogs en websites afgestruind om inspiratie op te doen. Nou denk ook vaak iedereen dat het 'prijsschieten' is tijdens safari's in Afrika. In de praktijk is het vaak een heel ander verhaal. De meeste opnames zijn dan gemaakt in Botswana of de savannes in Tanzania en Kenia, en uit eigen ervaring weet ik dat dat ook erg fraai is. Maar nu ging ik weer naar Zuid Afrika en zelfs voor de 3e keer. Maar het Kruger NP is anders dan de savannes. Het is veel dichter begroeid met bomen en struiken, dus veel lastiger om dieren te spotten en vrij te krijgen voor je lens. Wel is het er voorjaar in het Kruger NP, dus de meeste bomen hebben nog geen blad. Dat de zon altijd schijnt in Afrika is ook geen garantie. Ook kan het daar bewolkt zijn zoals ik zelf ook ondervond. En zonlicht heb je wel nodig voor die mooie sfeerbeelden. En natuurlijk heb je ook dieren nodig als onderwerp en ook al kom je regelmatig dieren tegen, het moet wel natuurlijk op de goede plaats zijn en het juiste tijdstip. Je merkt het al, het is niet vanzelfsprekend dat je zo maar 'even' met die sfeerbeelden thuis komt. Vaak had ik een fraaie zonsondergang, maar dan was er geen dier te bekennen of stonden in een dichte begroeiing.Of je had dan een mooie groep olifanten voor je lens, maar dan was het weer bewolkt. Ook heb je maar weinig tijd om die opnames te maken. De zon gaat iets voor 6 uur op en gaat weer om 17.15 uur onder. En de poorten van de restkamps zijn open van 6 tot 6, dus heb je weinig tijd om je onderwerp te vinden en de zonsop-ondergang gaat erg snel. Het licht wordt 's morgens al erg snel te hard. Ook het technische verhaal om tegenlichtopnames te maken vond ik moeilijk. Vaak had je last van lensflare en krijg je van die hinderlijke vlekken in je beeld. Het was niet altijd mogelijk om je auto te verplaatsen om dit tegen te gaan. Kortom het is een hele uitdaging om geslaagde sfeeropnames te maken in het Kruger NP. Maar als alles wel samenvalt en een keer meezit is het wel genieten geblazen. Uiteindelijk heb ik toch een aantal opnames kunnen maken waar ik tevreden me ben en hoop hier iets van die sfeer met jullie te kunnen delen.


giraffe

giraffes bij Olifants

impala

kaapse buffels bij Mopani

olifant bij Satara


afrikaanse visarend bij Lower sabie

groene meerkat

Kruger NP Zuid Afrika 2011

Afgelopen maandag zijn we weer teruggekomen van een zeer geslaagde rondreis van 3 weken door het Kruger NP in Zuid Afrika. Vorig jaar hadden we ook het park bezocht, maar dan alleen het zuidelijke gedeelte. Nu hadden we meer tijd en hebben het hele park doorgereisd. We zijn in het noorden begonnen bij Punta Maria en zo via Shingwedzi, Mopani, Letaba, Olifants, Satara, Skukuza, Lower Sabie, Crocodile Bridge tot aan Berg en Dal in het zuiden afgezakt. We hadden een auto gehuurd en de overnachtingen in Nederland al vastgelegt. Dit is wel nodig want de meeste restkamps zaten vol.Geweldig om zo het park door te reizen en door de beschikbare tijd ook de nodige dieren en vogels te zien en natuurlijk te fotograferen. Mijn imagetank van 180Gb zit tjokvol met opnames die ik de komende tijd nog natuurlijk ga uitzoeken en bewerken. Een hele klus dus, maar dat is natuurlijk lekker nagenieten. Al die indrukken, geluiden etc. zullen nog vaak 'naar boven' komen.
De reis is voorspoedig verlopen, alleen op een defect van mijn Canon 40D na. Die hielt het er plots mee op en is nu bij Tech-repair voor controle/reparatie. Gelukkig had ik mijn Canon 7D ook mee die mij niet in de steek liet. Wel lastig om een body te gebruiken, waar je soms twee of drie objektieven nodig hebt. Door de droogte had je natuurlijk veel stof en zand die je sensor kunnen beschadigen. Maar door voorzichtig te werken heb ik me wel kunnen redden. Het zal nog wel even duren voordat ik al mijn opnames heb doorgespit en op mijn website heb geplaatst, maar hier alvast een voorproefje. Was natuurlijk zelf nieuwsgierig naar het resultaat en heb even wat beelden bewerkt om met jullie te delen.
De komende tijd zal ik hier meer beelden laten zien zodat jullie mee kunnen genieten.


Olifants river

luipaard

giraffe


afrikaanse visarend

witkapbijeneter

Buurserzand

Afgelopen week steeg dan eindelijk overdag de temperatuur eens een keer en als het dan 's nachts goed afkoeld krijg je mooie ochtendnevel. Dit wilde ik al een lange tijd eens vastleggen, maar ja het weer was er niet na. Dus maar weer zeer vroeg de wekker gezet en naar het Buurserzand gereden, om ruim voor zonsopgang aanwezig te zijn. Heb gekozen voor het Buurserzand vanwege de prachtige paars gekleurde heide. Door de vele regenval de afgelopen tijd is de heide nu erg mooi van kleur. Eenmaal op locatie aangekomen moest ik dan nog wel even een geschikte plek vinden. Het was echt genieten van de stilte en kleuren. Aan het einde van de dag ben ik nog even terug gegaan naar de Steenhaarsplassen om de zonsondergang te fotograferen.
Dit was het voolopig dan even, want nu ga ik mijn spullen pakken voor onze reis naar Zuid Afrika, waar we 3 weken door het Kruger NP trekken.








meer foto's op mijn website.

Vissen en fourageren op de Oelemars

Zoals jullie wel weten bezoek ik regelmatig de Oelemars om de daar aanwezige vogels te spotten en te fotograferen. De meeste tijd verblijf ik dan in de kijkhut, vanwaar je een mooi uitzicht hebt op het water en eilandjes. Ook heb ik er een tak geplaatst, waar met een beetje geluk soms een ijsvogel gaat zitten. Een aantal maanden geleden hebben we het eindelijk met de VWG-Losser zo ver gekregen dat de eilandjes voor de kijkhut werden opgehoogd met keileem. Dit zou ten goede komen aan de vogels en met name de steltlopers. Het leek me wel leuk om nu als het ware een balans op te maken met welke soorten we oa nu gezien hebben. Natuurlijk zijn er dagen bij dat je niets bijzonders ziet, maar soms zit er ook wat leuks tussen zoals laatst een tafeleend.Door de vele regen en af en toe een zonnetje schiet het onkruid echter omhoog op het eiland. Dit is wel nadelig voor het aantrekken van diverse vogelsoorten. In het begin zag je nog kleine plevieren en oeverlopers, maar die laten het eiland nu links liggen. Alleen de nijlganzen en grauwe ganzen komen er soms fourageren. Er zijn ondertussen plannen gemaakt om het onkruid etc. te verwijderen. In de Oelemars zwemt er ook heel wat vis rond, wat natuurlijk ook veel vogels aantrekt. Dat er zelfs snoek rondzwemt hebben jullie in de vorige blog kunnen zien! De ijsvogel komt zo af en toe een visje vangen voor de kijkhut en de fuut en blauwe reiger zijn ook regelmatig aanwezig. Hier laat ik een aantal opnames zien die ik de laatste tijd gemaakt heb vanuit de kijkhut.


oeverloper

kleine plevier

fuut


blauwe reiger


ijsvogel

ijsvogel

aalscholver

nijlgans