Weekendje Texel

Vorige maand weer het jaarlijkse weekendje Texel beleefd met de VWG Losser. Lekker uitwaaien, vogels kijken en misschien ook fotograferen. En natuurlijk leent Texel zich ook voor het fotograferen van fraaie landschappen. Op de weg naar Texel, via de afsluitdijk even langs Stavoren gereden, om de daar aanwezige zeldzame bruine boszanger te spotten. Tjonge wat een beweeglijk vogeltje is dat, zit geen moment even stil. Met enig geduld toch nog 2 bruikbare opnames kunnen maken van deze soort. Op Texel aangekomen natuurlijk eerst even een rondje gereden langs de geijkte vogelgebieden langs de Waddenkant van Texel zoals Ottersaat, Minkewaal, Dijkmanshuizen en Utopia.  Zo kon ik mooi biddend een torenvalkje vastleggen die laag boven de dijk aan het jagen was. Onderweg bij Zuid-Eierland nog mooi een groepje toendrarietganzen kunnen vastleggen die zaten te fourageren op een akker. Mijn hoofddoel deze keer was het zien en hopelijk fotograferen van een strandleeuwerik. Tijdens eerdere bezoekjes is het mij steeds niet gelukt en nu nog maar eens een poging wagen. De aanhouder wint, nietwaar! De volgende morgen vroeg op pad naar de Slufter, waar je een goede kans maakt om deze mooie soort te kunnen spotten. Als je niet vroeg gaat maak je weinig kans omdat er dan te veel verstoring is van wandelaars en loslopende honden. Dit keer had ik geluk en vond een groepje strandleeuweriken samen met fraters fourageren bij de duinen. Ze vlogen soms op om na een rondje vliegen weer terug te komen vaak op dezelfde plek. Heel langzaam en voorzichtig naar die plek gekropen en plat op de buik rustig afwachten tot ze weer terug kwamen. Met enig geduld lukte mij het zo om een paar opnames te maken van deze pracht soort. Op de weg terug naar de auto kwamen de eerste wandelaars en dagjesmensen mij al tegemoet.
Daarna richting de Mokbaai gereden om een poging te wagen voor de baardmannetjes die daar gespot waren door enkele leden van de VWG. Had mij lang de rietkraag opgesteld met statief en na twee uurtjes wachten had ik dan toch uiteindelijk een paar baardmannetjes voor de lens. Prachtig!

Omdat het nieuwe maan was tijdens het weekend en er een heldere hemel voorspeld was heb ik maar een poging gewaagt om de melkweg te fotograferen. Deze omstandigheden zijn het best, omdat het dan donkerst is en Texel is ook nog een van de donkerste plekjes van Nederland, waar je weinig lichtvervuiling hebt. Had mij al een beetje voorbereid met enkele handige apps en ben tegen 23:00u richting de Slufter gereden. Inderdaad was met het blote oog heel vaag de melkweg te zien, maar met de huidige techniek leg je deze nu pracht vast op je geheugenkaart. Kon maar enkele opnames maken, want bewolking kwam al snel opzetten. Er stond een erg stevige wind helaas.
Het had 's nachts geregend en dat in combinatie met de huidige temperatuur zorgde voor een prachtige grondmist de volgende ochtend. Genieten was het buiten, al was het maar van korte duur doordat de wind de mist snel deed verdwijnen. Daarna de veerboot gepakt om weer met een voldaan gevoel naar huis te keren.

Hier onder een paar opnames van dit geslaagde weekendje Texel

                                           Bruine boszanger in Stavoren

                                          Toendrarietganzen

                                          biddende torenvalk

                                           Strandleeuwerik bij de Slufter

                                          Baardman bij de Mokbaai

                                           De Melkweg boven de Slufter

                                           Ochtendsferen Texel

Herfst, witte wieven en mystieke nevels en kleurenpracht

Op moment van schrijven is de herfst al weer over zijn hoogtepunt heen. De kleuren van de bladeren zijn niet meer zo intens als vorige week. En de harde wind en regen van de afgelopen dagen hebben er voor gezorgd dat veel blad van de bomen is. Maar wat was het genieten de afgelopen dagen buiten. Hier in Twente werden we getrakteerd op een aantal fraaie windstille ochtenden met mooie nevels en een zonnetje. De nevels, hier ook wel witte wieven genoemd, geven een prachtige mystieke sfeer mee aan je opnamen. Ook een paar dagen met dichte mist, zodat je je kon uitleven in de bossen, omdat de mist ervoor zorgt dat een storende achtergrond mooi vaag(of niet) in beeld komt. De mist trok soms helemaal niet weg en dat gaf je mooi de gelegenheid om rustig je beelden te schieten of van locatie te wisselen. Ook nog even met paddenstoelen bezig geweest, maar daar moet ik volgend jaar maar eens meer tijd aan besteden. Het is allemaal er tijdrovend en voor je het weet spring je in zeven sloten tegelijk.... De opnames zijn allemaal gemaakt in Twente, dus dicht bij huis. Omdat je de plekjes inmiddels al kent en het nodige voorbereidingswerk is gedaan kun je snel inspringen op bijzondere weersituaties. Zo heb ik dit keer dicht bij huis het Duivelshof aangedaan, een prachtig natuurgebied van Natuurmonumenten. Ook een aantal opnames gemaakt op landgoed Twickel, in het Hof van Twente. Hier stroomt de Twickelervaart prachtig door een gevarieerd landschap.
Hieronder dan een aantal opnames gemaakt tijdens de laatste herfstperiode.
Veel kijkplezier en nu maar duimen voor de eerste sneeuw!

                            Prachtige start van de dag bij de Welp aan de rand van Losser

   Het Duivelshof, de avond valt in en er ontstaat grondmist door het afkoelen van de lucht

                                               Indian summer in het Duivelshof

                                      Prachtige herfsttinten in het Haagse bos bij Losser

                        Mystiek vennetje in het Haagse bos bij Losser

               

                              Klassieke opname van de Twickelervaart met prachtige nevel

                                         Twickelervaart in het Hof van Twente

                                        Umfassungsweg bij Twickel

                   Ochtendgloren langs de Hoge Boekel, buitengebied Losser

Weekje Veluwe

In september zijn we met ons gezin weer een weekje naar de Veluwe geweest. Dit keer hebben we Rabbit Hill van Landal bezocht dat gelegen is bij Kootwijk. Van hieruit had ik mooi een uitval basis om af en toe de omgeving te verkennen. Opties genoeg met het Kootwijkerzand, Kootwijkerveen, Radio Kootwijk en Speulderbos in de buurt. Het weer werkte aardig mee, alleen de laatste twee dagen waren verregent. Bij Radio Kootwijk kon ik mooi een tijdje een wildzwijn volgen tijdens de laatste zonnestralen van de dag. Het mooie warme licht zorgde voor een fraaie sfeer. Gelukkig ook nog edelherten kunnen fotograferen in een andere setting dan aan de wildbaanweg op NP De Hoge Veluwe. Hier heb ik nog wel een avond doorgebracht tijdens de naweeën van de edelherten bronst. Bij het Reemsterveld was het toch die avond genieten van een fraaie zonsondergang, waarbij het aanwezige plaatshert met hinden prachtig als silhouet op de heuvel afstaken tegen de gekleurde lucht. Ook nog een poging gewaagt om de melkweg te fotograferen in het Kootwijkerzand. Dit is op de Waddeneilanden na een van de weinig donkere plekjes in Nederland waar je een kans maakt om de melkweg waar te nemen, mits het helder is natuurlijk. Ook was het nieuwe maan, dus betere omstandigheden kun je je niet wensen. Voor een eerste poging ben ik wel tevreden met het resultaat, maar er is nog veel aan te verbeteren. Oefenen dus.
Hier dan een aantal beelden van een weekje Veluwe.

                                           Hindes met jongen op het Reemsterveld

                                          Drie spitsers verschijnen op het toneel

                                           Het plaatshert laat zich horen

                                           Speulderbos in herfstsfeer

                                           Wildzwijn bij Radio Kootwijk

                                           Edelhert op de vroege morgen bij Radio Kootwijk

                                           Zonsopgang bij het Kootwijkerveen

                                                         De melkweg boven het Kootwijkerzand

Prachtig paars

Het is inmiddels al weer oktober en dat betekend dat de herfst al weer is begonnen. De bronst van de edelherten loopt ook al weer op z'n eind. Twee keer heb ik NP de Hoge Veluwe bezocht om een graantje mee te pikken van het dit prachtige spektakel, maar daarover later meer.

Augustus ligt al weer ver achter ons, maar toch blik ik nog even terug op deze prachtige tijd, want eind augustus is de tijd dat de heide vol in bloei staat. Dat betekend prachtig paars! Vorig jaar heb ik oa de Posbank bezocht en daar ook prachtige opnames kunnen maken van dit fraaie coulissen  landschap. Dit jaar scheen het erg druk te zijn geweest met fotografen, dus heb ik het maar dichter bij huis gezocht. Op een kilometer van mijn huis, dichter kan ook niet, ligt een klein heideveld, het Oldenzaalse veen genaamd. Hier heb ik ook een ochtend aan besteed. Grondnevel en een fraaie wolkenlucht zorgde voor de nodige sfeer.

Oldenzaalse veen

Tussen Haaksbergen en Enschede ligt een klein landgoed genaamd Zonnebeek. Ook hier is wat heide te vinden, maar niet in grootte getale. Maar een fotogenieke boom maakt dit wel de moeite van een fotosessie waard. Door de grondnevel krijg je vooral met wat tegenlicht een mystieke sfeer.

                                               Zonnebeek

Dan mag natuurlijk niet het Buurserzand ontbreken als je in Twente heide wilt fotograferen. Ook dit jaar stond de struikheide weer mooi in bloei. Heb vooraf weer wat plekjes bezocht om 's ochtends vroeg voordat de zon op komt goed beslagen ten ijs te komen. Natuurlijk weer de nodige weer app's in de gaten houden voor de nodige ingrediënten voor mooie sfeerplaten, zoals mist, windstil en zon. Gelukkig had ik een aantal keer dat de voorspelling juist was en dan kan zo'n morgen niet meer stuk. Het mooiste is dat je helemaal alleen bent in het veld en dus op gaat in de rust en sfeer van dat moment. Je ziet en hoort de natuur ontwaken. Ook heb ik nog een paar opnames kunnen maken van de bewoners in dit gebied in de vorm van een pantserjuffer en reegeit die even nieuwsgierig was.

                                           Buursezand

                                            Reegeit in het Buursezand

                                          pantserjuffer in struikheide

                                           Steenhaarsplassen

Hoch Montafon

Na ons verblijf in Zuid Tirol Italië hebben we een week Gargellen bezocht in de Montafon te Oostenrijk. Gargellen ligt aan het einde van een dal en is het hoogst gelegen bergdorp in de Montafon op zo'n 1400m. Natuurlijk kun je hier prachtig wandelen en ook mountainbiken, een andere hobby van mij. Natuurlijk ben ik er ook een paar keer op uit geweest om plekjes te ontdekken die een mooie foto kunnen opleveren. Ook is de mountainbike daar geschikt voor, je legt namelijk meer meters af. Zo stroomden onder andere de Vergaldenbach en de Suggadin, die beiden gletsjerwater afvoeren, vlak bij ons onderkomen van Landal in Gargellen. Na enig speurwerk had ik een aantal interessante standpunten ontdekt voor een foto. Vooral het spelen met lange sluitertijden om het stromende water mooi in beeld te brengen is een leuke bezigheid. De bergen en alpenweiden zijn altijd een mooi onderwerp om te fotograferen. Hieronder dan een paar opnames gemaakt tijdens die week in de Montafon.

                                 
                                         Vergaldenbach bij Gargellen  

Gargellen

                                              De Suggadin voert het smeltwater van de bergen af.