Where Eagles dare!

Een jaar lang hebben we er naar toe geleefd, zeearenden fotograferen in Polen. Niet in de Oder delta, maar in centraal Polen bij de plaats Kutno. Hier heeft Marcin Nawrocki, een Poolse natuurfotograaf, een aantal schuilhutten neergezet om de daar aanwezige zeearenden te fotograferen. Op internet al veel opnames gezien van zeearenden die hier gemaakt zijn en voor een plekje in de hut moet je op tijd reserveren. Vorig jaar gereserveerd dus voor 3 dagen in eind januari dit jaar. We hoopten op sneeuw, maar net als hier in Nederland was de winter ook daar niet zo als je je voorgesteld had. Maar er was sneeuwval voorspelt volgens diverse weerberichten.
Op donderdag 29 januari vertrokken we dan met zijn vieren 's morgens vroeg richting het oosten. We moesten een dikke 900 km rijden die verder zonder problemen verliep. In Polen werden we opgehaald door ons contactpersoon die ons naar het overnachtingsadres bracht. Dit was een soort B&B bij een jager thuis. Dit was goed geregeld, schoon, goed eten voor een goede prijs. Het bier kregen we uiteindelijk gratis!  De volgende dag ging de wekker om 5:30u en na een ontbijtje werden we om 6:15 opgehaald door ons contactpersoon. Voor dat het licht werd moesten we in de schuilhut zitten om zo de dieren niet te verstoren. Eenmaal in de hut konden wij onze camera's installeren en ging Marcin het aas uitleggen om daar de zeearenden mee aan te trekken. De hut bood voor 6 fotografen plaats, dus we hadden wat ruimte over. Ook waren er een aantal kijkgaten laag geplaatst voor een fraai laag standpunt.Ik maakte gebruik van mijn 5Dmk3 en 500mm. De 5Dmk3 deed zijn werk hier goed, vooral omdat er voor hogere iso-waarden gekozen moest worden vanwege de actie en soms mindere lichtomstandigheden. De laatste dag (zondag) hadden we zon en dat kwam natuurlijk de actiefoto's ten goede. Om 8:00u was het licht genoeg om de eerste foto's te maken en dan zaten de eerste zeearenden al voor de hut! We hebben 3 volle dagen in de hut doorgebracht en dat is ook wel nodig. Het weer kan tenslotte een keer tegen zitten, maar ook natuurlijk het onderwerp, de zeearenden. Gelukkig werkte alles mee, genoeg zeearenden voor de hut, soms wel 30 stuks! Het weer was afwisselend, regen, zon en ook lichte sneeuw, allen toen waren de zeearenden al weer weg... Na 11:00u waren meestal de zeearenden en ook raven en bonte kraaien weg om later in de middag weer terug te komen. Dus dagelijks had je ongeveer zo'n 3 uur om opnames te maken, maar door de vele zeearenden was het met enig geluk wel mogelijk om fraaie beelden te schieten. Vooral vechtende en aanvliegende zeearenden maken een imposante indruk. Geweldig om dit zo van dichtbij mee te maken. Er waren juveniele en volwassen zeearenden te zien en dat maakte het ook zo afwisselend. Uiteindelijk heb ik zo'n 3500 opnames gemaakt die dagen en dat levert dus weer een hoop huiswerk op..... In Nederland is het gewoon onmogelijk om zulke opnames te maken en dan kost het nog enkele jaren voordat je zulke gevarieerde beelden schiet. Heb een aantal opnames uitgezocht die ik hier met jullie wil delen. Na afscheid genomen te hebben van Marcin kregen we allen nog een leuke herinnering van hem in de vorm van een koffiemok en lensdoekje! Heel tevreden reden we weer naar huis toe met een aantal fraaie beelden rijker!

                                        De schuilhut