woensdag 16 november 2011

Herfst


Dit jaar was het toch wel een hele droge herfst tot nu toe. Geen heftige buien die gepaard gaan met harde windstoten, waardoor de bomen hun mooie gekleurde bladeren verliezen. Vorig jaar was dat wel het geval en daardoor had je als fotograaf maar weinig kansen om al dit moois vast te leggen. Dit jaar was het gelukkig anders en konden we volop genieten van wat moeder natuur ons bracht. De kleuren waren prachtig en ook de temperaturen waren zelfs heel aangenaam. Soms koelde het 's nachts flink af, waardoor je mooie nevels en mistbanken had boven de weiden. Hier in de omgeving ook wel 'witte wieven' genoemd. Natuurlijk ben ik ook op pad geweest om al dit moois te fotograferen. Gewoon in de buurt, want hier is het ook mooi. Heb opnames gemaakt bij onze oosterburen, het Bentheimer wald en bij 'de Tip' een bos aan de rand van Losser. Natuurlijk ook opnames gemaakt van de Dinkel die bij Beuningen door een mooi gekleurd herfstbos slingert. Verder wat sfeerbeelden van zonnestralen die door de ochtendnevel proberen te priemen...
Het was weer genieten van deze mooie tijd.




De Tip, Losser



De Dinkel bij Beuningen


Bentheimerwald


Goorbach, Dreilandersee

vrijdag 4 november 2011

najaars kraanvogeltrek in Diepholz deel 2

Zoals ik al in de vorige blog vermelde zou ik woensdag nog weer een poging(3e) wagen om dichter bij de kraanvogels te komen door een schuiltent in het gebied te zetten. De wekker ging weer vroeg af en daarna een thermoskan koffie gezet. Om 05:30u reed ik weer vol goede moed richting Diepholz. Hopelijk ging het nu een keer lukken, kraanvogels die landden voor je neus en daar dus actiefoto's van maken. Onderweg regende het iets zoals ook voorspeld was. Eenmaal aangekomen in het gebied vlug de schuiltent opgezet in het donker. Met mijn GPS had ik de coordinaten opgeslagen van verschillende fourageerplekken.
De eerste kraanvogels kwamen ondertussen al aanvliegen toen het wat lichter werd. Het regende nog zachtjes en de zon kwam ook niet door de bewolking heen. Na zo'n 3 uur wachten, het was ondertussen al een uur of 10, nog steeds geen kraanvogel voor mijn schuiltent. Wel hoorde ik achter mij in een andere akker het bekende kraanvogel geluid...
Flink balen weer... Het blijft altijd een gok en er hoeft er maar eentje te gaan landden, dan volgt de rest vanzelf. Uiteindelijk heb ik de moed maar weer opgegeven en mijn boeltje weer ingepakt. Vanuit de auto heb ik nog wel wat opnames kunnen maken van fouragerende kraanvogels, maar die opnames heb ik ondertussen al wel... Weer een ervaring rijker ging ik maar weer terug naar huis en ga het volgend jaar ongetwijfeld wel weer proberen.
Hieronder een paar opnames van woensdag.





* heb ook een serie foto's inmiddels op mijn webstek geplaatst