vrijdag 26 oktober 2012

Gilderhauservenn


De herfst is dan nu toch echt goed op gang gekomen. Na een paar koude nachten, zelfs met nachtvorst zijn de bladeren al mooi verkleurd. Het is een mooie tijd om je als fotograaf uit te leven. Zoveel onderwerpen waar je mooie beelden van kan maken zoals bv: paddenstoelen, gekleurd blad aan de boom en dauw op spinnenweb. Maar wat ook fraai is in deze tijd van het jaar zijn de mooie ochtendnevels en zonsopgangen. Wanneer de zon door de nevel probeert door te breken, krijg je van die mooie zonnestraalharpen.
Ik heb een aantal keer vroeg de wekker gezet om voor zonsopgang op locatie te zijn. Want zo'n halfuur voor zonsopgang kleurt de lucht soms erg mooi en als je dan van die grondnevel hebt krijg je een mooi sfeertje in je opnames. Heb geprobeert wat van die sfeer vast te leggen in het Gilderhauservenn, een mooi natuurgebied vlak over de grens gelegen in Duitsland. Het gebied bestaat uit heide, bos en vennen. Boven deze vennen onstaat dus vaak nevel, als het 's nachts afgekoeld is. Als het dan ook nog eens windstil is krijg je mooie reflecties van de wolken in het water. Al met al was het weer genieten. Een ochtend had het zelfs een beetje gevroren en was er een laagje rijp op de vegetatie. Het was dus snel handelen om foto's te maken, voordat de zon zijn werk deed....








Ook zag ik nog een langpootmug en tengere pantserjuffer mooi onder de dauw zitten in het lange gras. Met het eerste warme licht kan je hier ook fraaie opnames van maken.

                                          langpootmug

                                          tengere pantserjuffer



Hierbij maar weer een impressie van die bezoekjes aan het Gilderhauservenn.

Zal later nog wat opnames van de herfst laten zien, want je blijft schieten met zoveel onderwerpen....

maandag 15 oktober 2012

Bronst 2012

Zoals elk jaar is het zo rond eind september tot begin oktober de bronsttijd ofwel paartijd van de edelherten. Het hart van menig natuurliefhebber en natuurfotograaf begint dan sneller te kloppen, want het is een prachtig schouwspel om mee te maken. De mannetjes (geweidragers) zoeken dan een roedel hindes op om te kunnen paren. Luid burlend houden ze concurrenten op de hoogte van hun aanwezigheid en hun motieven. Hoe sterker en gezonder het mannetje, hoe vaker hij zal burlen. De sterksten claimen een zo groot mogelijk roedel hindes (vrouwelijke dieren). Dit is spectaculair om te zien. Soms kun je getuige zijn van gevechten tussen twee geweidragers, waar het dan ook niet zachtzinnig aan toe gaat. In Nederland kun je het schouwspel waarnemen op de Veluwe en op de Oostvaardersplassen, waar deze dieren voorkomen. Tijdens mijn vakantie hadden we voor een week een huisje gehuurd bij Eerbeek, dat mooi vlakbij de Veluwezoom ligt. Zo had ik mooi een uitvalsbasis om wat van de bronst mee te maken. Er komen altijd veel mensen op af, wat het fotograferen er niet makkelijker op maakt. Vooral langs de wildbaanweg op het Nationaal Park De Hoge Veluwe is het massatoerisme. Daar sta je statief aan statief en iedereen komt met dezelfde opnames thuis. Daar had ik geen zin meer in en ben het dus maar op de Veluwezoom gaan proberen. Voor zonsopgang en na zonsondergang mag je de gebieden niet betreden, wat het fotograferen lastig maakt. Je hebt dus weinig tijd om een geschikte plek te vinden. Maar goed, heb dus een aantal ochtenden gezeten en toch aardige opnames kunnen maken. Helaas was er geen grondmist, wat altijd sfeerverhogend werkt. Wel gaaf om zo in het veld tussen deze dieren te zitten en zo dit schouwspel mee te maken.








Ook heb ik nog een keer op een mooie najaarsavond de observatiepost op de Elsberg bezocht. Ook hier zijn aardig wat toeschouwers, maar heb wel een paar mooie opnames kunnen maken van edelherten in het landschap. En doordat de zon al laag stond kreeg je mooie structuren in het landschap te zien.

                                         uitzicht vanaf de Elsberg



En natuurlijk is het bij onze oosterburen ook bronsttijd en heb ook daar een aantal keren het gebied bezocht. Gelukkig was het hier rustiger voor wat betreft toeschouwers etc. Wel leven de herten hier in het bos en zijn dus moeilijker te vinden. Met geduld en een beetje geluk zijn er wel mooie opnames te maken. Een geweidrager kwam zelfs even de weide oplopen om daar te rusten van zijn inspanningen. Af en toe burlde hij even, maar hij zag er wel erg afgepeigerd uit. Van deze gelegenheid kon ik mooi gebruik maken om wat close-up opnames te maken. Het duurde niet lang of zijn concurent kwam uit de dekking en jaagde dit hert weer terug het bos in. In ieder geval heb ik weer genoten van dit prachtige natuurspectakel en ben weer wat beelden rijker.







zaterdag 6 oktober 2012

Nationaal Park Harz

Zo, het heeft even geduurd om weer een bericht hier te plaatsen, maar we waren op vakantie. Dit jaar zijn we 3 weken naar Duitsland geweest om er vakantie te vieren. Dit keer geen Afrika, maar nu dichter bij huis wat wel zo makkelijk is met een dochtertje van 9 maand. We hadden een huisje gehuurd in de Eifel ,Sauerland en Harz. Af en toe heb ik tijd kunnen vrijmaken om er op uit te gaan om te fotograferen.  De Harz is het noordelijkste middelgebergte van Duitsland. Hier leven edelherten, reeen, wilde zwijnen, wilde katten en lynxen. De lynx is in het jaar 2000 geherintroduceerd, nadat in 1818 het laatste exemplaar was doodgeschoten. 4 lynxen zijn te observeren in een 1 hectare groot verblijf op de Rabenklippe bij Bad Harzburg. Hier heb ik een aantal opnames van de lynx gemaakt. 

De Rabenklippe






















 
De hoogste berg met 1142m in de Harz is de Brocken. Hier ontspringt de Ilse, een mooi beekje dat door het Ilsedal vlak bij Ilsenburg stroomt. Hier heb ik een aantal opnames van gemaakt. Vooral straks als de herfst het hoogtepunt bereikt heeft, zullen de kleuren prachtig zijn. Langs dit beekje leeft ook een bijzonder dier, namelijk de vuursalamander. Dit diertje is in Nederland bijna uitgestorven en is alleen nog in Limburg waar te nemen. Hij is dan ook beschermt.
Tijdens mijn wandeling langs de Ilse heb ik toch nog enkele exemplaren gezien. Moeilijk om er goede opnames van te maken vanwege de lichtomstandigheden, het was erg donker. Helaas was had ik ook de macrolens vergeten, dus moest mij behelpen met mijn 70-200mm. Balen natuurlijk, want de macrolens is veel lichtsterker en je komt niet dagelijks zo'n zeldzaam diertje tegen. Gelukkig lieten ze zich aardig goed fotograferen, dus heb er een aantal acceptabele opnames aan overgehouden.

De Ilse in het Isetal
Vuursalamander








Meer opnames op mijn website