Luipaard

We zijn nu al zo’n maand terug van onze Zuid Afrika reis en het is voor mij nog steeds nagenieten. Zit natuurlijk menig uurtje achter de pc om al het beeldmateriaal te bekijken, sorteren en te bewerken. Onscherpe en verkeerd belichte opnames verdwijnen gelijk in de prullenbak. Soms moeilijk om te kiezen welke opnames je houd en welke je weggooit. Je hebt tenslotte niets aan 20 dezelfde opnames van een impala of olifant. Je bewaart dan alleen die opnames die het verschil maken. Anders heb je ook binnen de kortste keren je harde schijf vol….
Bij het zien van al die opnames droom je vaak even weer weg en beleef je de momenten opnieuw. Alleen de geluiden van de dieren en vogels etc. mis je dan even. Dat is vaak net dat beetje extra aan zo’n beleving. Er gaat tenslotte niets boven het invallen van de duisternis dat gepaard gaat met brullende leeuwen! Wat ook zo’n indruk op mij maakte was het zien van een jagende luipaard. Een luipaard stond boven aan mijn lijstje van de Afrika dieren die ik graag een keer wilde vastleggen. Vooral de prachtige huidskleuren en tinten spreken mij erg aan. Nou die wens is in vervulling gegaan!
We hadden een overnachting geboekt in de Elephant Plains Game Lodge. Deze lodge ligt in het Sabi Sands Game Reserve in het Kruger NP. Het Sabi Sands Game Reserve staat bekend om de regelmatige waarnemingen van de luipaard. Tijdens een ochtend gamedrive door dit gebied spotte een mede reiziger in onze landrover een luipaard die in het hoge gras stond. De ranger en tracker hadden haar niet gezien. Een haar, want het was een vrouwtjes luipaard gezien het kleinere formaat. Een mannetje is veel groter en forser. Dan pas valt het je op hoe goed de camouflage werkt van dit dier. Het gaat volledig op in de omgeving. Vooral nu het winter is en dus de meeste vegetatie geel/bruin van kleur is. Ze was op jacht zo te zien volgens de ranger, gezien haar manier van lopen en lichaamshouding. Haar staart beweegt constant en ze stopt regelmatig om haar zintuigen te gebruiken om een prooi op te sporen. Op gepaste afstand volgden we haar een tijdje en ik kon dus zo een aantal opnames maken van dit geweldige dier. Ze trok zich totaal niets aan van onze aanwezigheid. Gelukkig waren we ook de enigste auto ter plekke. Het voordeel van deze rangers is dat ze enige ervaring hebben met het meenemen van fotografen, dus ze proberen ervoor te zorgen dat de auto gunstig staat t.o.v. het dier rekening houdend met het licht,achtergrond en afstand. Dit luipaard had het voorzien op een groepje impala’s, die totaal geen notie hadden van haar aanwezigheid. Zelfs niet toen ze de groep op een meter of 30 benaderd had. Mooi om te zien hoe ze de groep impala’s besluipt. Met een omtrekkende beweging tegen de wind in natuurlijk, anders ruiken de impala’s haar alsnog. Toch kwam het niet tot een aanval en liet ze de groep impala’s met rust. Om dit allemaal ‘live’ mee te maken is echt een geweldige belevenis. Het bloed ging dan ook echt wel wat sneller stromen… Eenmaal terug bij de lodge en met een paar volle geheugenkaarten rijker smaakte het ontbijt dan ook voortreffelijk!